ক্ৰিকেট ইতিহাসৰ বুৰঞ্জীত কপিল দেৱৰ দৰে কিছুমান নামৰ গভীৰভাৱে অনুৰণন ঘটে । এজন কিংবদন্তি অল-ৰাউণ্ডাৰ, যাৰ অদম্য মনোভাৱ আৰু অটল দৃঢ়তাই ভাৰতক ১৯৮৩ চনত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ক্ৰিকেট বিশ্বকাপ জয়ৰ দিশত আগুৱাই লৈ গৈছিল । তথাপিও ক্ৰিকেট খেলপথাৰত কৰা কৃতিত্বৰ বাহিৰেও , কপিল দেৱৰ জীৱন কাহিনী স্থিতিস্থাপকতা, নেতৃত্ব, আৰু চিৰস্থায়ী উত্তৰাধিকাৰৰ এক বাধ্যতামূলক আখ্যান।
১৯৫৯ চনৰ ৬ জানুৱাৰীত ভাৰতৰ চণ্ডীগড়ত জন্মগ্ৰহণ কৰা কপিল দেৱ সৰুৰে পৰাই মহানতাৰ প্ৰতি আকৃষ্ট আছিল। ক্ৰিকেট তাৰকা হিচাপে তেওঁৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হৈছিল চণ্ডীগড়ৰ ৰাজপথৰ পৰা, য’ত তেওঁ অস্থায়ী ষ্টাম্প আৰু ৰছীৰে গাথা ক্ৰিকেট বলৰ বিৰুদ্ধে নিজৰ দক্ষতা নিখুঁত কৰিছিল। তেওঁৰ প্ৰতিভা আৰম্ভণিৰে পৰাই স্পষ্ট হৈ পৰিছিল, তেওঁৰ বিস্ফোৰক বেটিং আৰু মাৰাত্মক গতিৰ বলিঙৰ দ্বাৰা নিৰ্বাচকসকলৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিছিল। ১৯৭৮ চনত ভাৰতৰ হৈ আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় অভিষেক ঘটা কপিল দেৱে ক্ৰিকেট ফিল্ডত দ্ৰুতগতিত নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল । আক্ৰমণাত্মক বেটিং শৈলী আৰু তীক্ষ্ণ বলিঙৰ বাবে পৰিচিত কপিল দেৱ ভাৰতীয় ক্ৰিকেট দলৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্যক্তিত্বত পৰিণত হৈছিল, আনকি অনুৰাগী আৰু প্ৰতিদ্বন্দ্বীসকলৰ পৰাও একেদৰেই সন্মান আৰু প্ৰশংসা লাভ কৰিছিল।
কিন্তু ১৯৮৩ চনত কপিল দেৱে ক্ৰিকেট লোককথাৰ বুৰঞ্জীত নিজৰ নাম খোদিত কৰিছিল। গৌৰৱৰ শিখৰত উপনীত হোৱা ভাৰতীয় ক্ৰিকেট দলক নেতৃত্ব দি লৰ্ডছত ভয়ংকৰ ৱেষ্ট ইণ্ডিজক ঐতিহাসিক ফাইনেলত পৰাস্ত কৰি ক্ৰিকেট বিশ্বকাপ দখল কৰে। ফাইনেলত ভিভিয়ান ৰিচাৰ্ডছক আউট কৰাৰ বাবে কপিল দেৱৰ আইকনিক কেচটো বিশ্বজুৰি ক্ৰিকেট অনুৰাগীৰ স্মৃতিত খোদিত হৈ আছে । ক্ৰিকেট খেলপথাৰত সাফল্যৰ বাহিৰেও কপিল দেৱৰ নেতৃত্ব আৰু সততাই তেওঁক লাখ লাখ লোকৰ বাবে আদৰ্শ আৰু প্ৰেৰণা হিচাপে গঢ়ি তুলিছে। তেওঁ ভাৰতত ক্ৰিকেটৰ বিকাশৰ বাবে কণ্ঠস্বৰ পোষকতা কৰি যুৱ প্ৰতিভাক লালন-পালন কৰি ক্ৰীড়া আৰু ন্যায্য খেলৰ মনোভাৱক প্ৰাধান্য দি আহিছে। শেহতীয়া বছৰবোৰত কপিল দেৱে ক্ৰিকেট জগতখনলৈ মন্তব্যকাৰী, গুৰু, আৰু দানবীৰ হিচাপে উল্লেখযোগ্য অৱদান আগবঢ়াই আহিছে। তেওঁৰ অন্তৰ্দৃষ্টি আৰু প্ৰজ্ঞাই ক্ৰিকেটৰ পৰিৱেশ সমৃদ্ধ কৰাৰ বিপৰীতে তেওঁৰ দাতব্য প্ৰচেষ্টাই সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষৰ অগণন ব্যক্তিৰ জীৱনক চুই গৈছে।
কপিল দেৱৰ এই যাত্ৰাই ক্ৰিকেটাৰ আৰু অনুৰাগীৰ প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি থকাৰ সময়তে তেওঁ আৰু তেওঁৰ খেলক প্ৰসংশা কৰাসকলৰ হৃদয়ত তেওঁ চিৰকালৰ বাবে নিহিত হৈ আছে। চণ্ডীগড়ৰ ৰাজপথৰ পৰা লৰ্ডছৰ পবিত্ৰ খেলপথাৰলৈকে তেওঁৰ কাহিনীয়ে অধ্যৱসায়, আবেগ, ক্ৰিকেটৰ বাবে থকা তেওঁৰ চিৰস্থায়ী মনোভাৱৰ প্ৰমাণ।
